2 yaz önceydi. Nihat Abi, Emel Abla, P-O ve ben birlikte Hayitbuku'nde Ortam Pansiyon'a ugramistik. Nihat Abi Datca hikayeleri anlatiyordu. O sirada orada kalan kardesimin arkadaslarinin olusturdugu buyuk grup da dahil tum restorant sandalyeleri cevirip dinlemeye basladi ve beni en iyi taniyanlardan biri merakla sordu, nasil tanisiyorsunuz diye, ben de internetten dedim, ooo hic sasmamak lazim dedi kahkahalarla, biliyordu P-O'yla da internet araciligiyla tanistigimizi...Biz internetle tanistik Nihat Abi'mizle ama aramizdaki bag kan bagindan daha gucluydu...Her Datca'ya iniste onlarda soluklaniyor, evde yoklarsa bahcelerinde termosumuzdaki kahvemizi icip geri donuyorduk...Emel Abla'ya, kizlarina ve diger yakinlarina sabir dilerim...Onun eksikligini hissedecegimiz kesin...Topragin bol olsun Nihat Abi...Seni cok özleyecegiz...
6 comments:
Başın sağolsun, Nihat Beye de allkah rahmet eylesin, nur içinde yatsın.
Nihat Abi'den senin bloguna bıraktığı yorumlar sayesinde haberdar olmuş ve okumaya başlamıştım. Datça'da Zaman adlı kitabını buralarda bulamam diye postalamıştı. Baktım 01.07.2008 tarihinde imzalamış.
Bu yaz Datça'ya gidip onunla, aynı zamana denk getirirsek seninle de tanışmayı düşünürken bu haberi almak çok üzdü beni.Sen ki onunla tanışmışlığın var. Başın sağolsun Habibe'ciğim.
Abla gercekten cok uzuldum, sok oldum, banada imzalamisti kitabini. Sevilen, degerli insanlar cabuk gidiyor bu hayattan. Ailesinin basi sagolsun.
emine
Sevgili Alp&Ege'nin Annesi,
kabul etmen dileğiyle...
http://drmine.blogspot.com/2009/02/i-love-your-blog.html
Ben de sessiz izleyicilerindendim.
Allah rahmet eylesin.Bu ara da çok
güzel bir bloğunuz var.
Sevgi ve Saygılar,Cenk
http:// warhawk183.blogspot.com
Dostlar sagolun yorumlariniz icin...
Post a Comment